Ten rodzaj pracy twórczej, której opanowanie wymaga wielu lat wprawy, jest silnie związany z kulturą Hiszpanii, gdyż jest praktykowany od trzech stuleci, na przykład w Królewskiej Hucie Szkła La Granja (Segowia), gdzie stale uczą się go nowi adepci. Ujmując zaś bardziej osobowo, około stu pięćdziesięciu rzemieślników przyczynia się do utrzymania tej techniki przy życiu.W uproszczeniu, ta metoda pracy obejmuje następuje etapy: surowiec (masa szklana lub gorące szkło) jest topiony w specjalnym piecu w temperaturze ponad tysiąca stopni. Po osiągnięciu przez gorącą masę miękkiej konsystencji, mistrz (dmuchacz) nabiera długą metalową rurką, pustą w środku, porcję masy szklanej, wyjmuje ją z pieca i po raz pierwszy wydmuchuje z niej jednolitą bańkę, dokładnie zaś pustą część kieliszka, wazonu lub elementu, który zamierza wykonać. Rzemieślnik nadaje kształt swemu dziełu, utrzymując jednolitą bańkę w ruchu, ciągle dmuchając i obracając rurkę wokół własnej osi. Następnie do wyrobu dodaje się nowe kawałki gorącego szkła, które będą stanowić uchwyty, nóżki kieliszków itp.
