Rezerwat Biosfery La Palma

La Palma jest swoistą wizytówką flory Wysp Kanaryjskich. Dwa obszary chronionego krajobrazu i Park Narodowy Caldera de Taburiente odzwierciedlają ogromne bogactwo przyrodnicze wyspy, ogłoszonej w 2002 roku Rezerwatem Biosfery. Jest destynacją do obserwacji gwiazd uznaną przez Fundację Starlight.

Bujna roślinność, która charakteryzuje La Palmę, sprawiła, że ​​znana jest również jako „la isla bonita”. Pomimo niewielkich rozmiarów, wyspa ta jest prawdziwym rajem przyrodniczym, z dwoma obszarami chronionego krajobrazu i Parkiem Narodowym Caldera de Taburiente.Park Narodowy Caldera de Taburiente obejmuje rozległe terytorium w samym sercu wyspy, ze spektakularnym kraterem o średnicy ośmiu kilometrów i szczytem Roque de los Muchachos. Mnogość strumieni, źródeł i wodospadów rozprowadza wodę po całej wyspie i tworzy krajobraz obfitujący w roślinność, w którym wyróżnia się bogactwo rodzimych gatunków. W obrębie parku wyróżnia się sosna kanaryjska, odporna, mocna, przylegająca do stromych ścian parku narodowego. Niektóre z okazów mają wiele lat.Obszar Chronionego Krajobrazu Las Nieves, położony w północnej części wyspy, może poszczycić się Rezerwatem Biosfery Los Tiles, wpisanym na listę UNESCO w 1983 roku, jako pierwsza część wyspy ciesząca się takim wyróżnieniem. Występuje tu jeden z najważniejszych lasów wawrzynowych na Wyspach Kanaryjskich (skupisko endemicznych gatunków roślin, które wyginęły w Europie w okresie trzeciorzędu).Na południu wyspy La Palma leży La PalmyObszar Chronionego Krajobrazu Cumbre Vieja, którego pejzaż ukazuje wulkaniczne pochodzenie wyspy. W granicach tego obszaru znajdują się liczne populacje sosny kanaryjskiej, mirtu azorskiego, wrzosu i wawrzynu. Gęste lasy pokrywające całą wyspę są schronieniem dla różnorodnej fauny, w tym wielu ptaków, takich jak gołąb kanaryjski, zięba zwyczajna, krogulec i kos. Znajduje się tu jeden z najpopularniejszych szlaków pieszych na wyspie: Szlak Wulkanów. Hoyo Negro, San Juan, El Duraznero, Las Deseadas, San Antonio, Teneguía... będą Twoimi towarzyszami na tym około ośmiogodzinnym szlaku, na którym poznasz historię i geologię wyspy. Bardzo piękny szlak, jeden z najpopularniejszych na wyspie, wymagający jednak przygotowania fizycznego. Zaczyna się w Refugio del Pilar, a kończy w Salinas de Fuencaliente, nad samym morzem, pod czujnym okiem dwóch okolicznych latarni morskich i wulkanu Teneguía, który do 2019 roku szczycił się mianem miejsca ostatniej erupcji (lądowej) nie tylko na wyspie, ale w Hiszpanii.  Las Salinas, miejsce o urodzie zapierającej dech w piersiach, jest też obiektem zainteresowania naukowego, ponieważ jest szlakiem migracyjnym ptaków wędrownych, i gastronomicznego, gdyż produkowana jest tu słynna sól z La Palmy. Nie wspominając już o możliwości podziwiania pięknych zachodów słońca i orzeźwiającej kąpieli, która czeka na Ciebie w małej zatoczce na końcu szlaku.Jeśli nie chcesz pokonywać całego szlaku, możesz wybrać odcinki, na przykład zejść z Los Canarios do Salinas de Fuencaliente.Wysoka wartość ekologiczna La Palmy została zachowana dzięki zastosowaniu tradycyjnych technik rolniczych i modelowi zrównoważonego rozwoju turystyki, czynnikom, które przyczyniły się do ogłoszenia jej Rezerwatem Biosfery.Nowy wulkan na La PalmieW 2021 roku na La Palmie miała miejsce erupcja wulkanu. Na La Isla Bonita narodził się nowy wulkan, na terenie obszaru chronionego krajobrazu Cumbre Vieja. Wyspa nadal powraca do normalności, otwierane są drogi i inne budowy.  Można zwiedzać nowy wulkan na La Palmie, jednak nie samodzielnie, a w formie zorganizowanego zwiedzania. Taki szlak, którego pokonanie trwa półtorej godziny, umożliwia zwiedzającym zbliżyć się do jego stożka i uzyskać rozległy widok nie tylko na wulkan, ale także na strumienie lawy, które utworzył spływając do morza.Oprócz tego szlaku, można uzyskać panoramę wulkanu z punktów widokowych, takich jak pomnik Fatimy, z Placu Tajuya lub z Centrum dla zwiedzających Caños de Fuego. Jeśli weźmiemy udział w wycieczce łodzią, od strony morza będziemy mogli również podziwiać pasy lądu powstałe w morzu po dotarciu lawy do wybrzeża.