Rezerwat biosfery na Gran Canarii

Rezerwat biosfery na Gran Canarii – status nadany jej przez UNESCO w 2005 roku – obejmuje 43 procent terytorium wyspy oraz szeroki obszar morski na południowo-zachodnim wybrzeżu.

Gran Canaria położona jest w archipelagu Wysp Kanaryjskich pomiędzy Fuerteventurą i Teneryfą. Wyspa pochodzenia wulkanicznego ma zaokrąglony kształt, a jej najwyższy punkt znajduje się w centrum i jest nim Pico de las Nieves (1949 metrów) o stożkowatym kształcie. Jej położenie oraz szczególne ukształtowanie pozwalają na występowanie różnych mikroklimatów oraz siedlisk przyrodniczych. Ze względu na ogromną różnorodność krajobrazów Gran Canaria nazywana jest „kontynentem w miniaturze” – znajdziemy tu wszystko, od wąwozów i górskich szczytów po plaże, lasy i klify. Prawie połowę powierzchni liczącej 1560 km² stanowi rezerwat biosfery, który obejmuje w południowo-zachodniej części wyspy gminy Aldea de San Nicolás, Artenara i Tejeda; całe terytorium San Bartolomé de Tirajana, Agaete i Mogán znajdujące się powyżej 300 m nad poziomem morza; pas morski oraz niewielką część Vega de San Mateo, w centrum wyspy, wraz z Parkiem Wiejskim El Nublo. Na obszar ten składają się parki przyrodnicze, takie jak Inagua, Tamadaba czy Pilancones, oraz ogromna depresja Cuenca de Tejada. Z gór rozciąga się sieć cieków wodnych przecinających wąwozy i doliny uprawne aż do wybrzeża. Rozróżnia się trzy rodzaje ekosystemów: obszary suche i półsuche, z taką roślinnością jak kaktusy Pachycereus pringlei i wilczomlecze; obszar półwilgotny, w którym wyróżniają się lasy pełne sosen kanaryjskich (unikalny gatunek na świecie) oraz obszar wilgotny przejściowy, gdzie występują lasy typu „fayal-brezal”, w których dominującymi gatunkami są mirt azorski i wrzosiec drzewiasty, oraz relikty lasów wawrzynowych. Różnorodność biologiczna strefy przybrzeżnej również jest bogata, zamieszkują ją bowiem karetta oraz walenie, takie jak butlonos zwyczajny czy delfin szary.