Trujillo, miasto położone między dolinami rzek Tag i Gwadiana, jest schronieniem dla ważnej grupy kościołów, zamków i dworów, które położone są wokół Plaza Mayor i zostały uznane za obiekty o znaczeniu kulturowym.
Ale dodatkowo to miasto znajdujące się w prowincji Cáceres pozostawiło ważny ślad w historii, ponieważ w XVI wieku to stąd pochodziło wielu znanych ludzi związanych z odkryciem Ameryki. Z tego powodu Trujillo jest częścią Szlaku Konkwistadorów, który przebiega przez inne miasta Estremadury, takie jak Medellín, Villanueva de la Serena czy Jerez de los Caballeros. Z drugiej strony Park Narodowy Monfragüe, jeden z najważniejszych obszarów chronionych Estremadury, rozciąga się kilka kilometrów na północ od Trujillo i oferuje niezwykły krajobraz złożony z lasów, łąk i akwenów.
Początków Trujillo należy szukać w prymitywnej osadzie nazwanej Turgalium. Po zajęciu przez Rzymian i Wizygotów Trujillo pozostawało pod rządami arabskimi przez ponad pół wieku i wtedy to nastąpił wyraźny rozwój tego miejsca. Przeszło w ręce chrześcijan w 1232 r. po zdobyciu go przez króla Ferdynanda III, a monarcha Juan II nadał Trujillo status miasta w 1430 roku.W XVI wieku Trujillo przeżywało okres świetności, spowodowany jego wielką rolą w odkryciu Ameryki. Miasto było domem dwóch wielkich konkwistadorów: Francisco Pizarro, odkrywcy Peru, oraz Francisco de Orellana. Urodziły się tu także inne ważne osoby, takie jak Jerónimo de Loayza, pierwszy biskup kolumbijskiej Cartageny, oraz odkrywca Boliwii Nuflo de Chaves. Trujillo zachowuje swój antyczny klimat w dwóch strefach, które je tworzą: w średniowiecznej „villi” pochodzenia arabskiego oraz w „mieście” z XV-XVI wieku.MiastoMiasto rozwija się wokół monumentalnego Plaza Mayor, nad którym dominuje wykonany z brązu posąg Pizarro na koniu. Od wieków plac był centrum towarzyskiego i handlowego życia miasta, gdzie odbywały się targi, imprezy i wszelkiego rodzaju spektakle. Stał się okazałym placem, gdy w XVI wieku konkwistadorzy i różne rody szlacheckie zaczęły tam budować swoje domy i pałace.Wokół placu znajdują się kościoły San Francisco (1600 r.), Santa Clara (koniec XV wieku) oraz San Martín zbudowane między XIV a XVI wiekiem. Jednonawowa świątynia ze sklepieniem żebrowym mieści w sobie kilka renesansowych kaplic bocznych. Ponadto znajdują się tu liczne pałace i dwory (XVI-XVIII w.), które charakteryzują ukośne balkony, typowe elementy dla architektury Trujillo.Tak jest w przypadku Pałacu Duques de San Carlos (XVI wiek) z typowym, narożnym balkonem oraz herbem rodzinnym Vargas-Carvajal. Za przednią fasadą skrywa się wewnętrzne patio w stylu klasycznym, zbudowane na planie kwadratu z dwoma kondygnacjami i łukami z kolumnami toskańskimi.Pałac Marquesado de Piedras Albas to następny ze szlacheckich budynków, które wychodzą na plac. Ten dom w stylu renesansowym dzieła Pedro Suáreza de Toledo prezentuje arkady zwane „del pan” i wyróżnia się trzema łukami odcinkowymi.Jednym z najbardziej prominentnych w tej okolicy jest Pałac Marqueses de la Conquista lub Escudo. Jego budowę w 1570 roku opłacił Hernando Pizarro. Na jego elewacji można podziwiać narożny balkon w stylu plateresco i dwie kolumny. Całość wieńczy herb Francisco Pizarro.Na brukowanych ulicach wychodzących od placu znajdują się inne szlacheckie posiadłości takie jak Casa del Peso Real czy de los Chaves Cárdenas w stylu gotyckim z renesansowymi akcentami oraz Pałac Juan Pizarro de Orellana z XVI wieku. Ten ostatni należał do pierwszego burmistrza peruwiańskiego miasta Cuzco i został przebudowany w renesansowy pałac po tym, jak był fortecą Diego de Vargas. Wewnątrz budynku znajduje się patio w stylu plateresco.Tymczasem Twierdza Altamiranos inaczej zwana Alcazarejo została wybudowana przez Fernána Ruiza w XIII wieku. Na budowli wyróżnia się jej główny portal z XVI wieku, otoczony dwiema wieżami, z herbem Altamiranos.Architektura sakralna„Villa” otoczona jest murem, na którym znajduje się siedemnaście wież, pozostałości twierdzy Bejarano oraz punkt widokowy Jerónimas. Po jednej stronie twierdza mauretańska (połowa IX wieku, powiększona w XII wieku), w centrum kościoły takie jak Santa María la Mayor (wieki XIII-XVI), Santiago (wieki XIII-XVII) oraz Vera Cruz (wiek XIII), a także rezydencje jak twierdza Luisa Chavesa „el Viejo” (wieki XIV-XV) oraz Altamirano (wiek XVI).Świątynia Santa María jest uważana za jeden z najpiękniejszych przykładów stylu romańskiego w Trujillo. Budynek stojący na starym muzułmańskim meczecie ma kilka średniowiecznych fasad oraz późnoromańską wieżę. Wewnątrz można podziwiać sklepienia żebrowe, które pokrywają konstrukcję z trzech naw, oraz wyróżnia się w nim gotycki ołtarz wykonany w 1480 r. przez Fernando Gallego, który jest uważany za jeden z najładniejszych w Estremadurze.Kościół Santiago znajdujący się obok bramy miasta o tej samej nazwie został wybudowany w XIII wieku, a później przebudowany między XV a XVII wiekiem. Z pierwotnej konstrukcji zachowała się półkolista absyda oraz wieża. W jej wnętrzu znajduje się figura Nuestra Señora de la Coronada w stylu romańskim oraz Cristo de las Aguas z XIV wieku.Nad miastem dominuje twierdza mauretańska wybudowana w okresie największego rozkwitu kalifatu Kordoby. Budowla wyróżnia się pięknymi wieżami obronnymi i dwiema studniami (cysternami), które znajdują się na placu ćwiczebnym. W południowej części twierdzy znajduje się Sanktuarium Virgen de la Victoria, patronki miasta.Na zakończenie zwiedzania miasta nie ma nic lepszego niż zwiedzenie Muzeum Coria, którego wystawy zajmują dawny klasztor San Francisco el Real. Jego kolekcja pozwala przybliżyć sobie kluczowe wydarzenia dotyczące odkrycia Nowego Świata.A jeśli chcecie, możecie odwiedzić Trujillo, aby cieszyć się jednym z jego najważniejszych świąt, tradycyjnym Chíviri. Święto to odbywa się w każdą Niedzielę Wielkanocną na Plaza Mayor i zostało ogłoszone świętem o znaczeniu turystycznym.Gastronomia i okoliceTrujillo, tak jak reszta Estremadury, posiada najbardziej reprezentatywne dania regionu. Wyróżniają się tu produkty ze świni iberyjskiej oraz dania pochodzenia pasterskiego: caldereta (gulasz z jagnięciny lub koźlęcia), migas (których bazą jest chleb) itp. Nie można także zapomnieć o zupie ze szparagów, z bobu oraz o tradycyjnym gazpacho i ajoblanco (chłodniki).Typowe dla kuchni Trujillo są niektóre produkty takie jak botwina, dzikie szparagi oraz pustynne trufle. Najbardziej znanymi deserami są crema tostada (krem na bazie jajek i mleka) oraz wypełnione słodyczami jajka. Wszystkie te dania należy spożywać z wybornymi winami objętymi chronioną nazwą pochodzenia Ribera del Guadiana.Wiele tych tradycyjnych dań można wypróbować w hotelu Parador de Trujillo, znajdującym się w starym klasztorze Santa Clara. To klasztor z XVI wieku, który w swoim wnętrzu skrywa dwa piękne krużganki, a jeden z nich jest w stylu renesansowym.Trujillo to pierwszy etap Szlaku Konkwistadorów, prowadzącego przez miasta, z których pochodziły znamienite postacie związane w odkryciem Ameryki. Trasa ta wchodzi do prowincji Badajoz i przechodzi przez Medellín, Villanueva de la Serena, Badajoz, a na końcu przez Jerez de los Caballeros.Lasy, skały i łąki, które podlewane są przez rzeki, stawy i akweny, rozciągają się kilka kilometrów na północ od Trujillo, tworząc Park Narodowy Monfragüe. Inne pobliskie miejsca, w których można podziwiać naturalne krajobrazy regionu Cáceres, to Montánchez, małe miasteczko położone w paśmie gór o tej samej nazwie, oraz Alhuéscar, położone między dębowymi i korkowymi lasami.
