Maó

Ale w Mahón znajdziemy także ślady pozostawione przez różne kultury, które zamieszkiwały go w całej jego historii. Dlatego na obrzeżach miasta można odwiedzić takie miejsca jak Trepucó, gdzie zachował się jeden z najlepszych przykładów sztuki prehistorycznej na wyspie.Kolejną atrakcją stolicy jest, oprócz wielu sąsiednich zatoczek, jej położenie obok obszaru chronionego krajobrazu S'Albufera des Grau, I'lla d'en Colomi i Cap de Favàritx, jednego z najważniejszych ekosystemów na Balearach.Tradycja mówi, że Mahón został założony przez generała Kartaginy Magona, brata Hannibala. Jednak pewne jest to, że zarówno obecna enklawa miasta, jak i reszta wyspy Minorka były w całej swojej historii zamieszkane przez różne cywilizacje. Już w 2000 r. p.n.e. na wyspie istniały osady ludzkie, które pozostawiły ważne dziedzictwo archeologiczne, takie jak talayots (megalityczny pomnik w kształcie wieży) i navetas (konstrukcja grobowa w kształcie odwróconego statku). Pod panowaniem Cesarstwa Rzymskiego od 123 r. p.n.e. enklawa zaczęła nabierać dużego znaczenia strategicznego, do tego stopnia, że ​​w 73-74 r. n.e. cesarz Wespazjan ogłosił gminę kolonią Mago (obecnie Mahón). Wraz z przybyciem Arabów miasto stało się znanym śródziemnomorskim portem kupieckim, dopóki chrześcijański król Alfonso III nie podbił wyspy w 1287 roku. Wieki później, w XVIII wieku, miasto odzyskało blask po tym, jak zostało administracyjną stolicą w okresie panowania brytyjskiego na wyspie.MiastoNa ulicach, które tworzą stare miasto Mahón, można zobaczyć wiele mieszczańskich domów i historycznych budynków, zwłaszcza wokół placów Colón, Sant Francesc, Conquesta czy Miranda.Jeden z nich, centralny Plaza de España, posiada ważne zabytki. Kościół Santa María w stylu gotyckim został zbudowany w XIII wieku, a później przebudowany w XVIII wieku. Na zewnątrz największej na wyspie świątyni stoi smukła dzwonnica, a wewnątrz można podziwiać XIX-wieczne organy, które wyróżniają się jakością ich brzmienia.Obok kościoła stoi ratusz zwany także Sa Sala. Fasada ratusza w stylu renesansowym jest zdominowana przez zegar, który przywiózł na wyspę pierwszy brytyjski gubernator Richard Kane. Wśród sal wewnętrznych na szczególną uwagę zasługuje sala plenarna, w której znajdują się portrety znamienitych dzieci miasta.Kościół Carmen, znajdujący się na placu o tej samej nazwie, to kolejny z najbardziej charakterystycznych obiektów sakralnych w Mahón. Świątynia ta została zbudowana w XVIII wieku w stylu neoklasycystycznym i mieści w sobie piękny barokowy krużganek.Miasto posiada również przestrzenie odpowiednie do spacerów. Wyłączona z ruchu kołowego Carrer Nou jest usiana licznymi lokalnymi sklepami rzemieślniczymi. Dalej, ponad 5 kilometrów naturalnego portu oferuje duży teren rekreacyjny z licznymi restauracjami, barami i tarasami. W okolicach portu można zwiedzić gorzelnie ginu majorkańskiego (napój aromatyzowany jagodami jałowca), które działają zgodnie z tradycyjną angielską metodą produkcji.Muzea w MahónKościół Sant Francesc, dawny klasztor franciszkański Jezusa ( XVII-XVIII w.), to obecna siedziba Muzeum Minorki. Dzięki różnym pomieszczeniom można zbliżyć się do historii i zwyczajów ludu Minorki.Duże znaczenie w życiu kulturalnym Mahón ma Ateneum Naukowe, Literackie i Artystyczne, w którym znajdują się interesujące zbiory kartografii, skamieniałości i ceramiki.W południowej części zatoki można odwiedzić Muzeum Wojskowe, które zajmuje dawną prochownię zamku San Felipe. Wystawa skupia się głównie na historii twierdz San Felipe i La Mola.Okolice i gastronomiaNiektóre z najważniejszych prehistorycznych stanowisk na wyspie znajdują się w okolicach Mahón. Kilka kilometrów na południe od stolicy możesz odwiedzić Trepucó, prymitywną osadę, w której zachowała się jedna z najlepszych taulas (megalityczny pomnik w kształcie litery T) na Balearach. Inną propozycją jest udanie się do Torelló, gdzie znajduje się wczesnochrześcijańska bazylika Es Fornàs de Torelló, lub stanowiska Talatí de Dalt z taula i różnymi talayots.Wybrzeże Minorki ma ważne kompleksy turystyczne. Na wybrzeżu Sant Lluís, na południe od Mahón, leży Binibèquer Vell. Jego forma jest zgodna z kanonami tradycyjnej architektury wyspiarskiej i obejmuje plaże takie jak Binidalí i Binisafúa.Wzdłuż południowego wybrzeża pojawiają się inne enklawy przybrzeżne, takie jak Cala En Porter i Cala Galdana.W głębi wyspy warto odwiedzić Alaior. Na starym mieście wyróżnia się kościół Santa Eulàlia i kościół San Diego, oba z XVII wieku. Ale miasto jest również znane z prehistorycznych zabytków, takich jak megalityczny grobowiec Roques Llises czy Torre den Gaumes.Na wschodnim wybrzeżu Minorki znajdują się najważniejsze mokradła wyspy, składające się na Obszar Chronionego Krajobrazu de S’Albufera des Grau, I’lla d’en Colomi i el Cap de Favàritx. Środek parku stanowi płytka przybrzeżna laguna, która jest idealnym miejscem do obserwacji ptaków morskich.Niezwykłe środowisko naturalne i kulturowe, jakie oferuje wyspa, wraz ze zrównoważonym rozwojem społeczno-gospodarczym, pozwoliło w 1993 roku na uznanie Minorki za rezerwat biosfery.Kuchnia Minorki ma swój najbardziej międzynarodowy sos mahonesa, składający się z jajek, oleju i czosnku. Główne składniki niektórych z najbardziej typowych dań wyspy, takich jak gulasz z homara i perol de sèpia al forn, pochodzą z morza. Na deser można skosztować sera o nazwie pochodzenia Mahón.