Miasto o wspaniałej przeszłości, które było miejscem narodzin królowej Izabeli Katolickiej i dawną siedzibą dworu. Jego mury obronne zostały wpisane na listę dóbr kultury.
Posiada jeden z niewielu przykładów średniowiecznych murów w stylu mudejar, które zachowały się w całym kraju. Widoczne części, które mieszają elementy romańskie, prymitywny gotyk i styl mudejar, pochodzą z XIII-XIV w., choć kilka z nich zostało zrekonstruowanych. Pierwotna zabudowa, w formie nieregularnego owalu, osiągnęła obwód 2300 metrów i zajmowała powierzchnię wewnętrzną około 390 400 metrów kwadratowych, co stawia ją na równi ze słynnymi murami w Ávila.
Ich średnia grubość, wynosząca 1,5 metra, została wzmocniona przez zewnętrzny barbakan i fosę. Materiały użyte do budowy to glina, kamienie i cegły. Obecnie z 60-80 oryginalnych wież — kwadratowych lub pięciokątnych — zachowały się 23, a także kilka malowideł ściennych i cztery bramy: Arévalo, Medina, Peñaranda i Cantalapiedra. Ta ostatnia jest najciekawsza: łuk spiczasty otoczony wieżami o różnych wysokościach, największa pięciokątna i najmniejsza kwadratowa.Należy koniecznie zwiedzić pałac Juan II, który został przekształcony w klasztor Nuestra Señora de Gracia. Można tu wejść do różnych pomieszczeń, takich jak Sala Dworska czy alkierz, w którym w 1451 roku urodziła się królowa Izabela Katolicka. Interesujące są również kościoły San Nicolás de Bari, który posiada najwyższą wieżę w całej prowincji, o wysokości 75 metrów; Santa María del Castillo czy budynek Szpitala Królewskiego, pochodzący z 1443 roku, w którym znajduje się muzeum meksykańskiego rzemiosła.