Ludowy festiwal, typowy ze względu na kostiumy z minionej epoki, upamiętniające historię miasteczka.
Upamiętnia galop mulników z Atienzy w 1162 roku, aby uratować króla Alfonsa VIII przed utratą władzy na rzecz jego wuja Fernanda II, króla Leonu, który chciał odebrać mu tron. Podobno mulnikom udało się wyruszyć niepostrzeżenie, gdyż żołnierze króla Leonu uznali ich za pielgrzymów biorących udział w procesji ku czci Virgen de la Estrella. Festiwal ten łączy w sobie wątek historyczny z religijnym.
Obchody rozpoczynają się w niedzielę rano, gdy członkowie bractwa wyruszają konno na pielgrzymkę do kościoła Virgen de la Estrella przy dźwiękach tamburynu i instrumentu dętego o nazwie dulzaina. Tam odbywa się procesja z figurką Matki Boskiej, wraz z licytacją prawa do niesienia tejże figurki oraz licytacją ciast, przeprowadzaną w tradycyjnych miarach − buszlach. Osoba przeprowadzająca aukcję zwana jest „rządcą”. Członkowie bractwa − jeźdźcy na mułach, w długich pelerynach i czarnych kapeluszach − przejeżdżają przez miasto, podążając za dudziarzami, chorążym, opatem, kapłanem, „seises” − dawnymi kapłanami bractwa i majordomusem, w drodze do kościoła La Estrella, gdzie wysłuchają mszy świętej, po której odbędzie się procesja i wspólny posiłek; po południu pochód powraca, a po przekroczeniu miasteczka członkowie bractwa rywalizują w zaciekłych wyścigach przez przedmieście od strony bramy Puerta Caballo. Na koniec przystępują do wyboru nowego starszego bractwa przed Kościołem pod wezwaniem Św. Trójcy. Prezes Bractwa jest mianowany kapłanem, zaś ci, którzy w którymś roku piastowali to stanowisko, otrzymują miano jednego z „seises”. Dawni kapłani noszą pelerynę i kapelusz, podczas gdy reszta nosi ciekawe, pięknie haftowane marynarki. W festiwalu uczestniczą również kobiety, ze swoimi kapłankami − obecnymi i dawnymi, których główną misją jest udekorowanie figurki przed procesją.
