Gastronomia Wspólnoty Walenckiej cieszy się dużym prestiżem, zarówno w kraju, jak i za granicą. Dzięki tradycyjnym przepisom na dania przygotowywane z naturalnych składników, takich jak oliwa, warzywa, przyprawy, owoce, mięso czy świeże ryby, jej dania składają się na tzw. dietę śródziemnomorską. Wyróżnia ją niesamowita różnorodność dań z ryżu, a wyszukane desery zasługują na osobną wzmiankę, nie zapominając o owocach, które we Wspólnocie Walenckiej występują obficie w wielu odmianach. Powszechnie znane są również tradycyjne napoje bezalkoholowe, takie jak horchata de chufa, a długa tradycja winiarska regionu sprawia, że oferta doskonałych lokalnych win z chronioną nazwą pochodzenia towarzyszących najbardziej wykwintnym przepisom walenckiej kuchni jest bardzo bogata.
Sekret ryżu
To właśnie ryż jest produktem z Walencji par excellence. Zboże to zaczęło być uprawiane przez muzułmańskich mieszkańców, którzy wprowadzili je i rozpowszechnili techniki jego produkcji, a jego uprawa była kontynuowana przez chrześcijan. Ryż dopuszcza prawie każdy rodzaj dodatków. Co ciekawe, w Walencji o sposobie gotowania dań z ryżu decydują nie tylko zawarte w nich składniki, ale także rodzaj używanych do tego celu naczyń. Tak więc, jeśli ryż jest przygotowywany w garnku czy rondlu, lub na głębokiej patelni, jest bardziej wilgotny. Ryż pieczony w piekarniku jest najsuchszy ze wszystkich. Ryż przygotowany w paellera (rodzaj płaskiej, niezbyt głębokiej patelni) daje początek typowo walenckiej potrawie: paella valenciana. Danie, które było pierwotnie świątecznym, dziś cieszy się światową sławą. Ale jest o wiele więcej rodzajów dań z ryżu: arroz en perdiú, arroz al forn, rossjat, arroz a banda, arroz con costra i kilka innych.
Gulasze
Oprócz ryżu we Wspólnocie Walenckiej możemy znaleźć bogatą kuchnię serwowaną chochlą, której najbardziej reprezentatywnym przykładem są kociołki: z roślin strączkowych i mięsa, z których rosół można wykorzystać do innych rodzajów gulaszu. Z Castellón, olla de la Plana i olla Recapte; z Alicante wyjątkowo z mięsem z indyka, ollica de verduras (warzywny), olla de cardet (z ostu), ollica de Alacant, który zastępuje ryż soczewicą, giraboix de Xixona itp.
Mięsa
Jeśli chodzi o mięsa, znajdziemy tu wołowinę, cielęcinę, która w starożytności była zarezerwowana na święta, oraz dziczyznę: królik i kaczka są używane jako dodatek do ryżu; kurczak do paelli; podczas gdy jagnięcina jest zarezerwowana do pieczeni.
Świeżo złowione ryby
Ze względu na bliskość morza Walencja jest również regionem bogatym w ryby. Charakterystyczne dla wybrzeży Walencji są ryby palaya, a także konger, witlinek, morszczuk, labraks, dorada, barwena, żabnica i małe ryby zwane aladroc (sardela) − smażone, pieczone, solone, w suquet (bulion), w cebuli, w sosie migdałowym lub pomarańczowym i przygotowywane na tysiąc innych sposobów stworzonych przez bujną śródziemnomorską wyobraźnię.Istnieje bardzo charakterystyczny i popularny sposób przyrządzania ryb we Wspólnocie Walenckiej: solenie. Wśród ryb konserwowanych w soli na uwagę zasługują sardinas de cuba, mojama, tronc lub sorra − danie przygotowywane z różnych ryb, które zachowują szczególny smak morza.
W walenckim sadzie
Podróżnik, który zgłębi Wspólnotę Walencką, znajdzie tu wiele terenów uprawnych. Zbocza gór są zarezerwowane dla uprawy drzew migdałowych i karobowych, podczas gdy w pozostałej części obficie rosną cytrusy i warzywa, których Walencja stała się ważnym eksporterem. Z pomidorów, sałaty, cebuli i innych składników, które można dodać, powstaje sałatka walencka. Popularne jest również spożywanie gotowanych warzyw, wśród których wyróżnia się bullit. Natomiast owoce z Walencji, niektóre z nich z chronioną nazwą pochodzenia, zyskują światową sławę, a pomarańcza o niezrównanej jakości jest jedyna w swoim rodzaju.Turrón jest znany na całym świecie, zwłaszcza nugaty z Jijona i z Alicante, które posiadają chronione oznaczenie geograficzne i są wytwarzane wyłącznie z migdałów (mielonych w przypadku Jijona i całych w przypadku Alicante). Włączenie innych składników zaowocowało dużą różnorodnością nugatów i pralin o różnorodnych smakach, które są wynikiem udoskonalonych technik cukierniczych. Z dyni i batatów przygotowuje się arnadí, deser wielkanocny, a na patelni powstają smażone przysmaki zwane orelletes, które mają wiele kształtów. Walencki napój bezalkoholowy to horchata de chufas, który pierwotnie był spożywany wyłącznie ze względów dietetycznych, ale obecnie jest uważany za oryginalny i ekskluzywny napój orzeźwiający z tego regionu. Zaspokaja pragnienie w upalne dni jak żaden inny, a podany z fartons (słodkie bułeczki) smakuje niebiańsko.
Kuchnia bożonarodzeniowa Wspólnoty Walenckiej
Jeśli lubisz słodkości, będziesz zachwycony. Zakłady rzemieślnicze przygotowują nieskończoną ilość słodyczy: turrón z Jijona i Alicante, nadziewane ciasteczka, coca de Sagì (czyli ciasteczka maślane), cocaescudellà (ciasto, które łączy w sobie migdały, orzechy włoskie i cukier), coca cristiana (ciasto z migdałów i cukru), anouetes (kulki z batatów i orzechów włoskich), bułeczki mistela itp. Dania z ryżu są zawsze dobrym wyborem na główne posiłki. Jednak najbardziej bożonarodzeniowym daniem jest putxero de Nadal (kociołek świąteczny lub z klopsikami), gotowany na wolnym ogniu gulasz z warzywami i różnymi mięsami.
