Kantabria to wspólnota bogata w historię, sztukę i naturalne obszary: morze, doliny z łagodnym i ciepłym mikroklimatem oraz surowe pola, które dają początek różnorodnej gastronomii, łączącej produkty z morza, łąk i sadów.
Wysoka jakość mleka kantabryjskiego jest bezdyskusyjna, nic więc dziwnego, że jego pochodne rozprzestrzeniają się w całym regionie. Wiadomo, że mieszkańcy tej autonomicznej wspólnoty spożywali masło już 2000 lat temu, kiedy to Rzymianie, ówczesny cywilizowany lud, używali go jedynie do ochrony przed słońcem. W Kantabrii ser jest niemal religią. Sery o mocnym smaku i starannym procesie dojrzewania. Ser śmietankowy, który można znaleźć w całym regionie, picón, w Treviso i Bejes, sery wędzone, takie jak Áliva lub Pido, czy małe serki, wytwarzane z mieszanki mleka krowiego i owczego.
Ryba kantabryjska
Morze Kantabryjskie dostarcza regionowi Kantabrii kolejny z charakterystycznych filarów żywieniowych: ryby i owoce morza, które wyróżniają się wysoką jakością. Zimne wody Morza Kantabryjskiego oferują pąkle, jeżokraby, kraby pająkowate, małże, mięsiste homary oraz bardzo smaczne homarce i krewetki; kalmary, które nad brzegiem Morza Kantabryjskiego osiągają poziom wysublimowanych aromatów i smaków. Okoń morski, morszczuk, skorpena, sardela... tuńczyk, z którego powstaje jedna z najbardziej typowych potraw regionu: sorropotún lub marmita, siostra baskijskiego marmitako, jednak z własną osobowością. Sardynki to danie bardzo typowe dla portów rybackich, pieczone i podawane na prostym drewnianym stole. Z wód pochodzą również najbardziej znane gulasze kantabryjskie: morszczuk w zielonym sosie, kalmary z cebulą w swoim atramencie czy małże w rondlu.
Znaczenie bydła
Wołowina to najwyższej jakości mięso z Kantabrii. Wyróżnia się chude i smaczne mięso krowy Tudanca, a w regionie odbywają się najważniejsze targi bydła w Hiszpanii: krajowe targi bydła Torrelavega. Mięs jest więcej. Dziczyznę reprezentują przede wszystkim jeleń, sarna czy dzik. Wieprzowina, prawie wszechobecna na Półwyspie Iberyjskim, jest kluczowym elementem kolejnej z najbardziej typowych potraw regionu, gulaszu górskiego, do którego dodaje się również fasolę, kapustę i kaszankę ryżową.Coś, co jest niedopuszczalne w Kantabrii to skończyć posiłek lub podwieczorek bez deseru. Kantabryjczyk lubi słodkości, a w każdej restauracji, w której podróżny zatrzymuje się, aby zaspokoić apetyt, może skosztować jednego z tradycyjnych quesadas pasiegas. Typowym produktem jest również hojaldre, które w zależności od obszaru, o którym mówimy, przyjmuje różne nazwy: Corbatas w San Vicente de la Barquera; Polkas w Torrelavega; czy Sacristanes w Liérganes. I choć nie są to dania rodzime na tym obszarze, ze względu na wysoką jakość mleka, bardzo rozpowszechniło się również spożycie natillas, arroz con leche (ryżu na mleku) czy leche frita (mleka smażonego).Winnice nie mają obecnie dużego znaczenia we wspólnocie kantabryjskiej. Jedynie powiat Liébana zachowuje niewielki obszar winnic, który z biegiem lat staje się coraz mniejszy. Najbardziej charakterystycznym napojem tego regionu jest orujo, wyrabiany ręcznie i destylowany kropla po kropli. Znawcy twierdzą, że orujo to doskonały napój na trawienie.
Kuchnia bożonarodzeniowa Kantabrii
Ślimaki a la montañesa (gotowane z pomidorami, szynką i orzechami włoskimi) to podstawa kantabryjskiej wigilii. Reszta stołu zwykle smakuje morzem. Od anchois z Morza Kantabryjskiego, przez sardele w rondlu, po słynne owoce morza. Wśród wielu deserów polecamy hojaldres z Torrelavega oraz torrijas przygotowane z sobaos pasiegos.
