Brama Doña Urraca

Ta imponująca i bardzo dobrze zachowana brama była najważniejszym przejściem w średniowiecznych murach, które chroniły starówkę miasta Zamora, określanego mianem „dobrze zamkniętego”.

Średniowieczne mury Zamory składają się z trzech konstrukcji (XI-XIII w.). Ta brama San Bartolomé (lub Zambranos lub Doña Urraca) należy do trzeciej z nich (XIII wiek). Na zewnątrz zwracają uwagę dwie imponujące sześcienne wieże z solidnych kamieni ciosowych, które flankują wejście w okrągłym łuku. Brama popularnie znana jest jako Doña Urraca, od legendy zawartej w poemacie „Pieśń o oblężeniu Zamory”. Król Leonu Alfons VI Mężny (1065-1109) przekazał rządy w Zamorze swojej starszej siostrze, Doña Urraca. Znosiła ona tam przez lata oblężenie (1072 r.) narzucone jej przez drugiego brata, króla Kastylii Sancho II Mocnego (1065-1072), z pomocą Cyda Walecznego. Według poematu, z tej bramy Doña Urraca namawiała Cyda do odstąpienia od oblężenia.