Klasztor San Isidoro del Campo

10 kwietnia 1872 roku obiekt ten został uznany za kompleks historyczno-artystyczny o znaczeniu narodowym. Klasztor został założony przez Alonso Pérez de Guzmana i jego żonę Marię Alonso de Coronel w 1301 roku jako miejsce ich ostatecznego spoczynku i świadectwo ich pobożności. Został zbudowany na miejscu dawnej mozarabskiej kaplicy, w której zgodnie z tradycją znajdował się grób św. Izydora, zanim został on przeniesiony do kolegiaty w León w 1063 roku. Klasztor był zamieszkany przez hieronimitów aż do wywłaszczenia pod rządami Mendizábala. Reprezentowane są tu wszystkie style artystyczne, w tym styl mudejar. Całość dopełniają krużganki zmarłych i ewangelistów, zakrystia i kapitularz, oba urządzone na wzór El Escorial, refektarz, gotycki krużganek i barokowa wieża.