Katedra w Sewilli

Katedra stoi w miejscu, gdzie w XII wieku był Wielki Meczet, z którego zachował się minaret, znany jako Giralda, dzięki wiatrowskazowi, który wieńczy go od XVI wieku. Podobnie dziedziniec Abluciones i obecne drzwi Puerta del Perdón są również częściami starego meczetu. Został on przekształcony w świątynię chrześcijańską, gdy Ferdynand III Kastylijski podbił miasto w 1248 roku. Etapy budowy katedry obejmują okresy mudejar, gotyku, renesansu, baroku i klasycyzmu. Wejście do Katedry mieści się przy Plaza de la Virgen de los Reyes. Ma ona pięć naw (główna ma 36 metrów wysokości), a jej plan jest prostokątem o długości 116 metrów i 76 metrów szerokości. Największą wysokość 40 metrów ma transept. Ołtarz główny powstał w różnych fazach budowy, przy udziale takich artystów jak bracia Jorge Fernández Alemán i Alejo Fernández, Roque Balduque, Pedro Millán, Juan Bautista Vázquez el Viejo i Pedro de Heredia. Renesansowy kapitularz pochodzi z drugiej połowy XVI wieku. Główna zakrystia jest w stylu plateresco. W tej świątyni strzeżone są szczątki Krzysztofa Kolumba.