Katedra w Santo Domingo de la Calzada

Jej początki sięgają roku 1158, kiedy to zaczęto ją budować. W XIV i XVI wieku uległa różnym modyfikacjom, aż uzyskała swój obecny wygląd. Posiada trzy nawy z transeptem, obejście, tryforium i sklepienia żebrowe. Od zewnątrz wyróżnia się romańska absyda, barokowa wieża i portal Mediodía lub El Santo, z półkolistym łukiem, obrazami w niszach i okrągłymi oculusami. Ołtarz główny wykonany jest z alabastru i orzecha, a ukończony został w 1545 roku. W stallach chóru wyróżnia się XVI-wieczna ornamentyka plateresco. Wśród kaplic wyróżnia się ta z Grobowcem Santo Domingo (z leżącym posągiem); Santa Teresa (panteon markizów Ciriñuela); La Magdalena (jedna z najbogatszych w katedrze); Santo Cristo (z dwoma ołtarzami, jednym renesansowym i drugim barokowym); San Pedro (w której zachowana jest część romańskiej struktury). Krużganek pochodzi z XIV wieku, ale został przebudowany w XVI. W zakrystii i kapitularzu przechowywane są ważne skarby artystyczne, takie jak kilka tryptyków hiszpańsko-flamandzkich z XV i XVI wieku oraz różne wyroby złotnicze.